Naczynie żeliwne, w 3/4 wysokości brzusiec lekko się rozszerza, następnie zwęża i przechodzi w wychylony kołnierz (pękaty). Posiada dwa ucha i jest mocno zardzewiały. Polewany od wewnątrz. Naczynie przeznaczone do przygotowywania potraw. Naczynie porowate zwane żeleźniakiem, niekiedy wewnątrz pobielone cyną. Produkcję naczyń żeliwnych emaliowanych na ziemiach polskich rozpoczęto w 1815 r. w Gliwicach.