Ekspozycja czasowa ukazująca spektrum twórczości Jana Popka (1942 – 1980), który urodził się na Zamojszczyźnie. Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu, gdzie pobierał lekcje rysunku, grafiki i malarstwa, następnie studiował na Akademii Sztuk pięknych w Warszawie, gdzie zrobił równolegle dwie specjalizacje: malarstwo ścienne i grafikę. Był współzałożycielem kierunku Wychowanie Plastyczne na UMCS w Lublinie, gdzie uczył rysunku i malarstwa.
Malarz, grafik, miłośnik literatury, twórca tekstów poetyckich. Artysta ekspresyjny, tworzący głównie geometryczne kompozycje abstrakcyjne. Chętnie eksperymentował zarówno z formą jak i kompozycją obrazu. Jego sztuka przedstawia całe spektrum tematów od intymnych przeżyć, poprzez życie rodzinne po komentarze do sytuacji politycznej czy społecznej. Retoryka jego sztuki dotyczy szeregu ludzkich emocji i doznań bez względu na ich zabarwienie emocjonalne. Zafascynowany i pięknem i brzydotą nie miał oporów przed ich łączeniem na płaszczyźnie jednego dzieła.